- dispertiō
- dispertiō īvī, ītus, īre
[dis- + partio], to distribute, divide : inter manipulos funditores, S.: pecuniam iudicibus: exercitum per oppida, L.: mensam servis, N.: portas tribunis, assign , S.— Fig., to divide, apportion : tempora voluptatis laborisque: initia vitae atque victūs hominibus: tot in curas dispertiti animi, distracted , L.
* * *dispertire, dispertivi, dispertitus V TRANSdivide (up); distribute; assign; separate into lots/groups
Latin-English dictionary. 2013.